جرعه‌ای از درس اخلاق آیت الله امامی کاشانی؛انتظار فرج با تعلیم و تعلم

باید شرایط ظهور حضرت را فراهم کنیم. هم دعا کننیم و هم شرایط را فراهم کنیم.فراهم کردن شرایط اینست که فضا را باید فضای فرهنگی کرد و این امر با خواندن دعای فرج تحقق نمی‌یابد. انسان باید معارف اسلامی را هم خوب بفهمد و هم خوب بیان کند و هم خوب بنویسد. حالا شما جوانید و من هم پیر هستم، همه ما این وظیفه را داریم. من شک ندارم که باید این وظیفه را انجام بدهم. شک هم ندارم که برای فرج باید روان بگویم و روان بنویسم. این مقدمات دارد. ولی در عین حال یاد گرفتن معارف اهل بیت(ع) و بیان کردن برای مردم و نوشتن این وظیفه است. این هم با درس خواندن، مباحثه کردن و حفظ کردن تحقق می‌یابد. والّا همینطوری انسان ملا نمی‌شود. انسان همینطوری مقام و ثروت یکباره و یا با هیاهو و تبلیغات و … بدست می‌آید؛ ولی درس خواندن و فراگیری علم با هیاهو نیست. فقط به قول قدما آن چیزی که با خدا عهد کرده است که علم در دامن کسی نیاید مگر اینکه آن کس آن علم را خدمت کند. مثل تقوا. تقوا هم مثل علم است؛ باطنی است.و لذا شما در این سفر، در راه، در قطار، به جای گفتن سخنان متفرقه، مطالعه کنید، مباحثه کنید. ما قبلاً با قطار مشهد می‌رفتیم، در قطار مطالعه می‌کردیم.خلاصه خودتان را آماده کنید. بعضیها می‌گویند شما دعا کنید ما به جهاد با دشمن برویم، من به آنها می‌گویم جهاد شما فعلاً همین است. اگر این خوب انجام شود، آن وقت است که انسان ثواب جهاد را دارند. انشاء الله در پناه خداوند متعال به سلامت بروید و برگردید. این مطلبی که من گفتم منحصر به قطار و این دوسه روزه نیست. همیشه همینطور باشید. مراقب درس باشید، مباحثه کنید. مطالب را خوب بیان کنید، تحلیل کنید و بنویسید. این وظیفه‌ای است که الآن باید هم یاد گرفت، هم خوب بیان کرد. اگر این حرفهای من به یادتان بماند و به آن عمل کنید، آن وقت وقتی ۸۰ سالتان شد، می‌گویید خدا امامی را بیامرزد که این نصیحتها را به ما کرد. ما جوان بودیم نمی‌دانستیم.تاریخ:۱۳۹۵/۱۲/۱۸